दिवाळीची खरेदी चालू होती. आत दुकानात गर्दी होती म्हणून मी आणि मृण्मय दुकानाबाहेर बसलो होतो. मृण्मयची बडबड सुरु होती.
मृण्मय: बाबा, मला आत आईकडे जायचे आहे.
मी: अरे, आई ड्रेस ट्राय करते आहे. थांब इथेच...
मृण्मय: तुला कसे माहित?
मी: आईने सांगितले...
मृण्मय: का?
मी: अरे मी आणि आई सगळं सांगतो ना एकमेकांना..
मृण्मय: मग मला का नाही सांगत तुम्ही?
मी: अरे तुला कळत नाही ना अजून सगळे... थोडा मोठा झालास की सांगू..
मृण्मय: कळते मला...
मी: मी ऑफिसचे नाही कि नाही सांगत सगळे..
मृण्मय: सांग ना.. कळते मला..
मी: मी ऑफिसमधे कोड लिहितो ना, ते कसे कळणार तुला...
मृण्मय: कळले मला..
मी: काय? (मी कनफ्युज्ड...)
मृण्मय: अरे, एक ब्लॉक असतो. त्याच्या खाली लिहिलेले असते कि काय लिहायचे आहे त्या ब्लॉक मधे
(Getting more and more confused)
मृण्मय: त्या ब्लॉकमधे काही ब्लॅक असतात आणि काही व्हाईट असतात. ब्लॅकमधे काही लिहायचे नसते..
आणि मी कपाळावर हात मारून घेतला!!
1 comment:
was feeling bored, seraching for new blogs randomly this is how i got ur blog and after reading 1st post i couldnt stop myself from reading remaining post of Mrunmay. Far god chokara ahe tumacha, tyachya masti ani hushariche kisse tumachya lekhanitun khup chaan utarale ahet. Ani kharay aaj kal chi pidhi kharach smart ahe ani tyahi peksha mahatvach mhanaje bindhast ahe... :)
Post a Comment