मृण्मय पत्ता सांगतोय..

स्थळ: MTDC, मोहर्ली, ताडोबा
या ट्रिपमधे आम्हाला नाईक म्हणून एक कुटंब भेटले. Nice and very friendly family... मृण्मय आणि त्यांचा मुलगा ध्रुव यांची चांगली मैत्री झाली होती. शेवटच्या दिवशी आम्ही कॉन्टॅक्टस exchange करत होतो, तेव्हा ध्रुवच्या बाबाने मृण्मयला विचारले:

काका: अरे मला तुझा पत्ता सांगतोस का?
मृण्मय: होssss.
(असे म्हणून त्याने टेबलवर पत्ता सांगायला सुरुवात केली. एका टोकापासून दु‌सर्‍या टोकापर्यंत हात फिरवत जोरजोरात चालू होते)
मृण्मय: असे इथून यायचे straight.. बाबा straightच यायचे ना श्रद्धामामीकडून? (For him the starting point is always the day care!! - so small a world for him :))
मी: हो सरळच यायचे.
मृण्मय: (कुठली तरी अगम्य नावे वापरून परत..) बाबा, मग Right घ्यायचा ना?
बाबा: कुठे रे?
मृण्मय: आपल्या घरी यायला?
बाबा: हो, चांदणी चौकातून Right घ्यायचा..
मृण्मय: मग असं वंडर फ्युचुरामधे यायचे.
इथे गाडी पार्क करायची (all the time using his gestures to show where and how).
आणि मग जिना चढून वर यायचे. तिथे लिफ्ट असते.
(in the same flow...)
 ती बंद असेल तर जिना चढून वर यायचे!! (jaws dropped....)
आणि ती चालू असेल तर लिफ्टमधे शिरायचे आणि ५ नंबरचे बटण दाबायचे.. मग आमच्या घरी पोहोचाल!!
काका: अरे बापरे!! ५ मजले चढून यायचे?
मृण्मय: हो लिफ्ट बंद असेल तर..
काका: अरे, खूपच उंच आहे रे.. तुमच्याकडे बादली वगैरे नाही का?
 मृण्मयच्या चेहेर्‍यावर प्रश्नचिन्ह...
काका: बादली खाली सोडायची आणि मी मग त्यात बसेन, मग ती वर ओढायची

[Here comes the punch...]


In completely dismissive tone...
मृण्मय: "आमच्याकडे असले काही नाही...."