फक्त तू..

रिमझिम पावसात,
टपोर्‍या थेंबात,
वाहत्या पाण्यात,
दिसतेस फक्त तू....

सकाळच्या कवडशांत,
दुपारच्या काहिलीत,
संध्याकाळच्या निःशब्दतेत,
जाणवतेस फक्त तू....

निसर्गातही तूच,
देवळातही तूच,
मनाच्या कोंदणातही,
असतेस फक्त तू....

शब्दांच्या चांदण्यात,
संगीताच्या लयीत,
थिरकणार्‍या नृत्यात,
भासतेस फक्त तू....

माझ्या नसांनसांत,
माझ्या प्रत्येक श्वासात,
हृदयाच्या प्रत्येक ठोक्यात,
फक्त तू फक्त तू ...

गोष्टी मनातल्या

मी आज एक महत्त्वाचा टप्पा पूर्ण करत आहे - ३० वा वाढदिवस :) गद्धेपंचविशीतील मजा संपून आयुष्याशी खरी ओळख व्हायला आता सुरुवात झाली आहे. आत्तापर्यंत 'विशी'त असल्याचा आनंद मागच्या वर्षीच ('एकोणतिशी') मावळायला सुरुवात झाली होती. आज त्याची पूर्तता झाली. एक बरे आहे, मनाला तिशी-चाळीशी असल्या गोष्टींशी काही घेणे देणे नसते. पन्नाशीतली माणसेही तिशीतल्या माणसाला लाजवतील अशी कृतीशील असतात. त्यामुळे या तिसाव्या वाढदिवसाने माझ्या मानसिकतेत तसा फारसा काही फरक पडेल असे वाटत नाही. फक्त एक शिक्का - ३० पूर्ण!

तर असा हा माझा वाढदिवस साजरा करण्यासाठी हे नवीन सदर चालू करत आहे. मी काही कोणी राजकीय नेता किंवा सामाजिक कार्यकर्ता नाही त्यामुळे माझा वाढदिवसाची जाहीरात कुठे होणार नाही (आणि नाही आहे तेच बरे आहे). त्यामुळे विचार केला की का नाही एक नवीन सदर चालू करु?

आधीचे सदर 'भाष्य' चालूच राहील परंतु त्याच्यावर मुख्यतः इंग्रजी लेख येत राहतील. हे सदर पूर्णपणे मराठी लेखांसाठीच असेल.

इतकी सारी इतर सदरे असताना, मी अजून नवीन काय लिहिणार, असा जर प्रश्न कोणाला पडला असेल तर त्याचे उत्तर देवूनच हा प्रारंभीचा लेख संपवतो. जरी महर्षी व्यास, ज्ञानेश्वर, तुकाराम आणि समर्थ रामदास यांनी जगातल्या बहुतेक सर्व विषयांना स्पर्श केलेला असला तरी प्रत्येक माणसाच्या जाणीवा वेगवेगळ्या असतात, प्रतिक्रिया वेगळ्या असतात, त्या बर्‍याच वेगळ्या अनुभवांना जन्म देतात. आणि आपल्याला आलेला अनुभव दुसर्‍याबरोबर वाटण्याची ऊर्मी मानवाला जात्याच असते. त्यामुळे माझ्याकडे पण लिहिण्यासारखे बरेच काही आहे/असेल, म्हणून हा सगळा प्रपंच!

वाचा सौख्यभरे!!

~मंदार